ลายอัตลักษณ์ผ้าปักชนเผ่าอิ้วเมี่ยน (เย้า)

เหยว เป็นชื่อเรียกลายปักโบราณดั้งเดิม แปลว่า ฟันเลื่อย
ซึ่งสอดคล้องไปกับรูปร่างของลวดลาย ที่มีลักษณะซิกแซกสลับขึ้นลง ดูคล้ายฟันเลื่อย
แต่ในอีกความหมายหนึ่ง คำว่าเหยวในภาษาเมี่ยนยังหมายถึง กัน หรือ กั้น ด้วย

ดังนั้น ชาวเมี่ยนจึงนิยม ปักลายเหยวนี้ ที่บริเวณชายขอบผ้า เช่น ปลายขอบขากางเกง ผ้าโพกหัว
หรือผ้าคาดเอวสตรี หรือเ ป็นลายคั่นระหว่าง ลายหนึ่ง กับ อีกลายหนึ่ง

ชาวเผ่าเมี่ยนมีความเชื่อแต่โบราณว่า ลายเหยวนี้ จะช่วยป้องกัน และกั้นสิ่งที่เป็นอันตราย

หรือสิ่งที่ไม่ดี ไม่ให้เข้ามากล้ำกรายแก่ผู้ที่สวมใส่ได้

--------------------